FÎ MEDHİ'N-NEBÎ
Sallallahu 'aleyhi ve sellem
(RESÛLULLAH'A ÖVGÜ)
Çün kim belirdi dünyâda âsâr-ı Mustafâ
Tutdu cihânı serteser envâr-ı Mustafâ
Uruldu cânda nevbet-i şer'-i Muhammedî
Doldu cenân cinânına ezhâr-ı Mustafâ
Tevhîd servi ravza-yı îmânda bitdi hôş
Akdı çü 'ayn-i hikmet-i esrâr-ı Mustafâ
Hakk gülşeninde ötdü girü vahy bülbülü
Rahmet gülüyle doldu bu gülzâr-ı Mustafâ
Oldu meşâm-ı 'akl u dil ü cân mu'attar uş
Açıldı çünki nâfe-i güftâr-ı Mustafâ
Kalmadı kadri kıymeti dürr ü cevâhirin
Dürrler çü saçdı lutf-i dürerbâr-ı Mustafâ
Bâzâr-ı küfr ü kibr ü dalâlet harâb olup
Hem hôş bezendi şer' ile bâzâr-ı Mustafâ
Dînin çerâğı yandı vü yandı kamu oda
Küffâr-ı ehl-i şirk u hep ağyâr-ı Mustafâ
Gerçi ki yok dürür bu Süleymân'da hôş 'amel
Lâkin anın ümmîdi dahî vâr-ı Mustafâ
Sen Mustafâ'yı cân ile tekrâr eylegil
Nûr artırır gönüllerde tekrâr-ı Mustafâ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder