Dokuza da Râzıyım

HİKÂYE

Bir gece rüyâsında Hoca'ya dokuz akçe vermişler. Hoca verilen akçeleri almayıp, "On olmazsa almam" diyerek nazlanmış. Dokuzdu ondu diye ceblelleşirken bir de gözünü açmış bakmış ki elleri boş, meğer gördüğü rüyâ imiş. Hoca, hemen gözünü kapatıp elini rüyasındaki gibi uzatarak "Peki, peki, haydi verin, dokuza da razıyım" demiş.

NÜKTE

Rüyâ dünyâ hayâtının remzidir. Bu dünyâ ve içindeki nimetler bir rüyâdan ibâretdir. Hocaya rüyâda verilen akçeler de Cenâb-ı Hakk'ın insana verdiği sayısız nimetlerin remzidir. Hoca'ya verilen akçelerin hediye olarak verilmesi, Cenâb-ı Hakk'ın verdiği nimetleri karşılıksız olarak ihsân etmesine remzdir. Hoca'nın verilen akçeleri beğenmeyip fazlasını istemesi, insanın sâhib olduğu nimetlere şükretmeyip hep daha fazlasını istemesine işâretdir. Hoca'nın uyandığında elinin boş olduğunu görerek "dokuza da razıyım" demesi insanın elindeki nimetin kıymetini ancak elinden çıkınca bilmesine işâretdir.

Cenâb-ı Hakk, insana sayısız nimetler ihsân eder. Eğer insan bu nimetlerin kadrini bilir de şükrederse Allah nimetlerini ziyâdeleştirir, kıymetini bilmeyip de nankörlük ederse nimetlerini elinden alır. Nimetin ziyâdeleşmesi nasıl sevinç ve sürûra sebeb oluyorsa nimetin elden çıkması da ızdırâb ve azâba sebebdir. "وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ ve iz teezzene rabbüküm le in şekertüm le ezîdennekum ve le in kefertüm inne azâbî le şedîd" âyet-i kerîmesi işte bu hakîkati beyân eder.