Sûre-i İsrâ'nın İlk Âyetindeki Sırlardan Biri

Cümle müfessirler, Sûre-i İsrâ'nın başındaki, "سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ البَصِيرُ /Sübhânellezî esrâ bi 'abdihî leylen minel mescidil harâmi ilel mescidil aksallezî bâreknâ havlehû li nüriyehû min âyâtinâ, innehû hüves semî'ul basîr" âyet-i kerîmesinin sonundaki " إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ البَصِيرُ /innehû hüves semî'ul basîr" cümlesindeki "Hû/O" zamîrini Allah'a vermişlerdir. Semî' ve Basîr, Cenâb-ı Hakk'ın sıfatlarından olması ve Kur`ân'da bir çok yerde geçmesi sebebiyle, kimse de verilen bu ma'nâya itiraz etmemişdir. Ancak bu âyete mahsûs bir incelik vardır ki, esrâr-ı Kur`ân'a vâkıf olan ehlullah hazerâtı, buna özellikle işâret etmişlerdir. 

Ehlullahın beyânına göre, gerek âyetin ibâresinden gerek ma'nâsından anlaşılmakdadır ki, buradaki "Hû/O" zamîriyle kasdedilen Resûl-i Kibriyâ 'aleyhi efdalü't-tehâyâ Efendimizdir. Yani İŞİTEN ve GÖREN, Resûlullah'dır. Cenâb-ı Hakk'ın Resûlünü, mi'râc âyetinde Semî' ve Basîr sıfatları ile tavsîf etmesindeki hikmet, mi'râcı inkâr eden kâfirlere ve münkirlere susturucu bir cevâb olmasındandır. Öyle ki, Resûlullah'ın mi'râc esnâsında nice âyât u beyyinâtı GÖRDÜĞÜ ve Cenâb-ı Hakk'ın husûsî hitâbını İŞİTTİĞİ bizzat Cenâb-ı Hakk tarafından i'lân edilmişdir.

İşit imdi Mustafâ mi'râcını

Nice urundu se'âdet tâcını

Göklere hem nice seyrân kıldı ol

Hakk Te'âlâ Hazretine buldu yol

Hem ana Allah nice lutf eyledi

Ya nice rahmet honuyla toyladı

Ol se'âdetler kim anda buldu ol

Dünyâda hiçbir kişi bulmuş değil

Anda ol gördüğün âdem görmedi

Kimse hem ol irdiğine ermedi