Allahümme erine'l-hakka hakkan verzukne'ttibâ'ah ve erinel bâtıla bâtılan verzukne'ctinâbeh.
Allahım! Bize hakkı hakk bâtılı bâtıl göster ve hakka uymayı, bâtıldan kaçınmayı nasîb et.
Nice insanlar vardır ki, hak zannederek bâtıla tutunmuşlar, doğru zannederek yanlışın peşine düşmüşlerdir. Bâtılı hak, hakkı bâtıl belleyen nice insanlar gelmiş geçmişdir. Târih bunların misâlleri ile doludur. İslâm âleminde bile nice sapık fırkalar, nice bâtıl mezhebler zuhûr etmişdir.
Peki, hak ve hakîkat gün gibi âşikâr olduğu halde, nasıl oluyor da bunca insan bâtılı hak, hakkı bâtıl belleyebiliyor?
Hakkı hak, bâtılı bâtıl görebilmek, kalb gözünün açık olmasına bağlıdır. Nasıl ki baş gözü kör olan bir kimse, gece ile gündüzü ayırd edemezse, kalb gözü kör olan da, hak ile bâtılı ayırd edemez. Kalb gözünü açan da kör eden de Allah'dır. Zîrâ Allah, Kur`ân-ı Kerîm'de defalarca beyân ettiği üzere, dilediğine hidâyet eder, dilediğini de dalâletde bırakır. Öyleyse hepimiz dâimâ yukarıdaki gibi duâ etmeli ve hidâyetden mahrûm kalmamak için Allah'a yalvarmalıyız.
Hak ile bâtılı ayırd edebildiği halde, hakka tâbi olmayan ve bâtılın peşinden giden nice insanlar da vardır. Bunlar, kalb gözleri açık olduğu için, hak ile bâtılı ayırd edebilen ama kalblerindeki marazlar sebebiyle doğru yoldan çıkanlardır. İnsanı hak yoldan çıkaran kalb marazları, kibir, ucub, hased, riyâ, hırs, kîn, gadab, tamah gibi kötü sıfatlardır. İnsanı doğru yoldan çıkaran, bâtıla meylettiren işte hep bu kötü sıfatlardır. Öyleyse bunlardan kurtulmak için de Cenâb-ı Hakk'ın yardımını istemek lâzımdır. Gerçi bunlardan kurtulmak, insanın nefsi ile mücâdelesine ve gayretine bağlıdır fakat bu mücâdeleden zaferle çıkabilmek için mutlak sûretde Cenâb-ı Hakk'ın yardımı lâzımdır.
Ma'nâ itibarıyla Sûre-i Fâtiha'nın son iki âyetini hatırlatan bu duâ, işte bu yüzden çok kıymetlidir.
Peki, hak ve hakîkat gün gibi âşikâr olduğu halde, nasıl oluyor da bunca insan bâtılı hak, hakkı bâtıl belleyebiliyor?
Hakkı hak, bâtılı bâtıl görebilmek, kalb gözünün açık olmasına bağlıdır. Nasıl ki baş gözü kör olan bir kimse, gece ile gündüzü ayırd edemezse, kalb gözü kör olan da, hak ile bâtılı ayırd edemez. Kalb gözünü açan da kör eden de Allah'dır. Zîrâ Allah, Kur`ân-ı Kerîm'de defalarca beyân ettiği üzere, dilediğine hidâyet eder, dilediğini de dalâletde bırakır. Öyleyse hepimiz dâimâ yukarıdaki gibi duâ etmeli ve hidâyetden mahrûm kalmamak için Allah'a yalvarmalıyız.
Hak ile bâtılı ayırd edebildiği halde, hakka tâbi olmayan ve bâtılın peşinden giden nice insanlar da vardır. Bunlar, kalb gözleri açık olduğu için, hak ile bâtılı ayırd edebilen ama kalblerindeki marazlar sebebiyle doğru yoldan çıkanlardır. İnsanı hak yoldan çıkaran kalb marazları, kibir, ucub, hased, riyâ, hırs, kîn, gadab, tamah gibi kötü sıfatlardır. İnsanı doğru yoldan çıkaran, bâtıla meylettiren işte hep bu kötü sıfatlardır. Öyleyse bunlardan kurtulmak için de Cenâb-ı Hakk'ın yardımını istemek lâzımdır. Gerçi bunlardan kurtulmak, insanın nefsi ile mücâdelesine ve gayretine bağlıdır fakat bu mücâdeleden zaferle çıkabilmek için mutlak sûretde Cenâb-ı Hakk'ın yardımı lâzımdır.
Ma'nâ itibarıyla Sûre-i Fâtiha'nın son iki âyetini hatırlatan bu duâ, işte bu yüzden çok kıymetlidir.
'Avn-i Rabbânî refîk olmayıcak
Bir adım yer varamaz tâlib-i Hakk
Du'afâya nazar-ı lutf ile bak
Kerem et hey ulu Mevlâ kerem et
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder