Hazret-i Âmine diyor ki, Resûlullah'ın vâlide-i muhteremesi :
Ben diğer kadınlar gibi böyle ağrı-sızı ve kadınlık hâli görmedim. Hâmile kaldığımın üçüncü ayında bir nûrânî zât bana zuhûr eyleyip, parmağıyla benim rahmimi gösterip, "Müjde olsun Yâ Âmine! Server-i enbiyâya hâmilesin" diyerek beni tebşîr eyledi. Ben kendisine kimsin diye sorduğum vakitde "Ben Âdem safiyyullahım" dedi. Dördüncü ayda gene bir nûrânî zât zuhûr eyleyüp, gene benim karnıma işâret edip, "Müjde olsun yâ Âmine! Sen server-i âleme hâmilesin" dedi. Kendisine sorduğum vakitde, "Ben Nûh Neciyyullahım" dedi. Ve böylece her ayda bir ulu'l-azim peygamber zuhûr eyleyüp, sırayla İbrâhim aleyhisselam ve Mûsâ aleyhisselâm ve Îsâ aleyhisselâm zuhûr eyleyüp, bana Habîb-i Hudâ, Şefî-i Rûz-i Cezâ, Muhammed Mustafâ'yı tebşîr etdiler.
Resûlullah'ın doğduğu sabah, 22 Nisan Rûmî, Rebîulevvel ayının on ikinci günü, Pazartesi sabahı idi. Diyor ki Hazret-i Âmine :
Bakdım etrafımda melekler tavâf etmekde. Muhammedimi doğurduğum vakitde ağrı ve sızı çekmedim. Muhammedim benden doğdu ve secdeye kapandı, secde etdi. Mübârek dudakları oynuyordu. Aldım O'nu, kulağımı verdim, dinledim. "Ümmetim! Ümmetim!" diyordu.
O gece olan vukûâtdan bir tânesi, Kabe'de bulunan üç yüz altmış put, yüz üstüne yıkıldı. Kabe'de üç yüz altmış put vardı, bunların hepsi yere döküldüler, yüz üstüne devrildiler. Kabe'nin her rüknü birbirine selam vererek, Resûlullah'ın zuhûrunu haber verdi. Kisrâ'nın yani İran pâdişâhının sarayından on sekiz sayvânı devrildi ve yıkıldı, direği yıkıldı. Sâve gölü göçdü, çökdü ve kayboldu. Mecûsîlerin yanan bin senelik ateşi söndü. Resûlullah'ın doğduğu gece bunlar, sallallahu aleyhi vesellemin.
Şâh-ı evreng-i risâlet şems-i burc-i enbiyâ
Evliyâya mihr-i rahşândır Habîb-i Kibriyâ
Şems-i bezm-i vahdet oldu nûr cemâlin ey güzel
'Akl erişmez âlî zî-şândır Habîb-i Kibriyâ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder