NUTK-İ ŞERÎF
Sôfîyem halk içinde tesbîh elimden gitmez
Dilim ma'rifet söyler gönlüm hîç kabûl itmez
Boynumda 'icâzetim riyâ ile tâ'atim
Endîşem ayrık yerde gözüm yolu gözetmez
Söylerem ma'rifeti sâlûslanıram katı
Miskînliğe dönmeğe gönlümden kibir gitmez
Hoş dervîşem sabrım yok dilimde inkârım çok
Kulağımdan gireni hergiz içim işitmez
'Âlem çırâkdır sadır gönlüm bunu gözetir
N'ideyim Hakk korkusu hergiz içimden gitmez
Görenler elim öper tâc u hırkama bakar
Şöyle sanırlar beni zerrece günâh itmez
Dışımda 'ibâdetim sohbetim hoş tâ'atim
İç bâzâra gelicek bin yıllık 'ayyâr itmez
Görenler velî sanır selâm verir utanır
Anca iş koyarıdım el irüben güç yitmez
Dışım dervîş içim boş dilim tatlı sözüm hoş
İllâ ben itdiğimi dînin değşüren itmez
Yûnus eksikliğini Allah'ına 'arz eyle
Anın keremi çokdur sen itdiğin ol itmez
Yûnus Emre
Kuddise Sırruh
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder