Mürşid-i Azîzim Muzaffer Efendi Hazretlerinin her Ramazân-ı Şerîf'de anlatdıkları latîfelerdendir :
Bektâşînin biri oruç tutmaz ama her gece sahura kalkarmış. Bir gece hanımı dayanamamış, açmış ağzını yummuş gözünü, "Ulan mülhid herif" demiş, "Ulan zındık herif! Hiç oruç tutduğun yok ama her gece bizden önce sofraya oturup bir güzel karnını doyuruyorsun. Sen Allah'dan korkmaz mısın" filan demiş. Bektâşî gâyet sâkin karısına şu soruyu sormuş, "Hanım, orucun hükmü nedir?" demiş. Kadın, "Farzdır" deyince, "Ya peki sahurun hükmü nedir?" diye sormuş. Kadın, "Sünnetdir" der demez Bektâşî, "A kör olasıca karı! Farzı yerine getirmiyorum diye sünneti de terk ederek büsbütün dinden çıkıp gavur mu olayım" demesin mi!
Efendi Hazretleri bunu ne zaman anlatsa herkes buna gülerdi. Bir seferinde yine millet gülmeye başlayınca buyurdular ki :
Siz şimdi buna gülüyorsunuz, şaşırıyorsunuz ama hiç gülmeyin, şaşırmayın çünkü bugün de bunun aynısını yapan bir alay adam var. Meselâ adam hiç namaz kılmıyor, câmiye uğramıyor ama bayram sabahı bakıyorsun câmide. Neyse biz onlara da kızmıyoruz, bir şey dediğimiz yok, yeter ki kılsınlar da, ne kadar kılarlarsa kılsınlar. Senede iki defa da olsa câmiye gelmek bir îmân alâmetidir.
Hoş yeriz hap hap kalkarız hop hop
Nefsimiz emrin tutarız tez tez
Hakk'ın yolunda yürürüz yap yap
Sünen ferâiz yolun bilmeziz
Dünyâ kazancın biliriz bâb bâb
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder