Söyle Ey Bülbül ki Bugün Tâze Güller Çağıdır

NUTK-İ ŞERÎF

Söyle ey bülbül ki bugün tâze güller çağıdır

Hep bezendi rengi sarısı kızıl ü ağıdır

Hûriler gibi donanup çıkdı her türlü çiçek

Hem akarsular sanasın selsebîl ırmağıdır

Bir nazar kıl ol Rahîm'in rahmeti âsârına

Kim bugün bu cümle 'âlem misl-i cennet bâğıdır

Gör ki niçe kıldı ölmüş yerleri diri geru

İşlenen bu kamu kudretler o şâh yasağıdır

Emr ider gün nûru birle giderir dün zulmetin

Viriser yaz çerisiyle kış çerisin dağıdır

Yine bugün hem teferrüccîlere ârâmgâh

Su kenârı vü ağaç gölgesi bâğ bucağıdır

Kumru vü dürrâc dudu vü hezâr dâstânların

Yerleri alma vü nâr ü şeftali budağıdır

Bâğda her servi çınarı raksa koyup oynatan

Yerlerin gökleri birle suların çok çağıdır

Tan yelidir hoş nefes birle ki mağrûr olmanız

Çün bahâr üzre hazân yelleri gâlib yağıdır

Bâğ-ı 'aşkın bülbülünün gulgulü dinmez kışın

Her neye kim bakar ise tâze gül yaprağıdır

Her varakda bir sebak ma'nâsı var anlayana

Görmeyen bu 'ibreti a'mâ vü tağı bâğıdır

Âyet ü ahbâr ile mîzânda her bir sözü tart

Sal çürüklerin yana al şunu kim ol sağıdır

Hakk yolunda bu Kemâl Ümmî günahkârın sözün

Kamu kirtü 'aşk erinin ayağı toprağıdır

Dünye kâfir uçmağıdır âhiret mü'minlerin

Uçmağı 'âşıkların Dost'dan yana uçmağıdır

Kemâl Ümmî

Kuddise Sırruh