Aşk İle Ağlamak

Mürşid-i Azîzim Muzaffer Efendi Hazretleri’ne Amerika’daki bir sohbetlerinde bir Amerikalı sordu, “Bir konuşmanızda Âdem’in cennetden çıkdıkdan sonra üç yüz sene ağladığını söylemişdiniz. Neden bu kadar uzun müddet ağladı?” dedi. Efendi Hazretleri buyurdular ki :

Şecere-i memnûadan yemek zuhûra geldiği için. Zâhirde suç görünüyordu, hakîkatde taraf-ı ilahîden kandisine işlettirilmişdi. Âdem, aşka tâlib oldu, cennetdeydi, aşka tâlib oldu. Allah Celle Celâluhû Hazretleri buyurdu ki, “Cennet, dârü’s-sürûrdur, burada keder olmaz. Aşk, gözyaşıdır ve âh u enîndir” dedi. Onun üzerine Allah’ın yeme dediği ağaca yaklaşdı, aşkı elde etmek için ona yaklaşdı, onu yedi ve cennetden dışarı çıkarıldı ve âh u enîne mübtelâ oldu. Çıkarıldı, çıkarılınca, artık kürre-i ardda ağlayabilirdi, âh u enîn ederdi. Neden? Çünkü firkate düşdü, ayrılığa düşdü. 

Aşkın firkatdeki zevki, vuslatda olmaz. Onun üzerine Cenâb-ı Âdem aleyhisselam, “ عَلَّمَ اٰدَمَ الْاَسْمَٓاءَ كُلَّهَا alleme âdeme’l-esmâe küllehâ”, Allah ona ilim verdiği için, ilmen bildiği için, hakîkatde Allah ona işlettirdiği hâlde, bir suç meydana geldiği için, öyle görünüyordu, bu suçu üzerine aldı, “رَبَّـنَا ظَلَمْنَٓا اَنْفُسَنَا rabbenâ zalemnâ enfüsenâ, ben nefsime zulmetdim yâ Rabbi” dedi ve ağladı.

Aşk ile ağlamanın zevkinin ne olduğunu bilse üç yüz sene değil, üç bin sene ağlar adam. Yaaa! O ağlamakda ne zevk var onda! Hiçbir âşık, hakkıyla âşık, vuslat aramaz, hep sevgilisini arar, onun yolunda gider hep böyle, onu arıyor. Çünkü vuslatda firkat vardır. Firkatde ise, zâhirde firkat görünür, gözyaşıyla vuslat vardır. Onun için üç yüz sene ağladı. Az bile!

www.muzafferozak.com