Sevginin Sevgisi

Şeyhü'l-Ekber Hazretleri Fütühât-ı Mekkiyyesinde muhabbetden hâsıl olan latîf hâllerden bahsedip "İşte bu sevgiden meydana gelen en latîf şeydir" dedikden sonra buyuruyorlar ki :

Bunun altında, sevginin sevgisi vardır. Bu, insanın sevdiğini unutacak derecede sevgiyle meşgûl olmasıdır. Leylâ Kays'ın yanına gelir. Kays o sırada "Leylâ! Leylâ!" diye inlemekdedir. Bir buz parçası alır ve onu kor gibi yanan yüreğinin üstüne koyar. O buz parçası yüreğinin harâreti ile erir. O bu hâldeyken Leylâ ona selam vererek, "İşte ben geldim, ben Leylâ'yım, senin sevgilinim" der. Kays ona bakar ve "Benden uzak dur! Çünkü senin aşkın beni senden uzaklaşdırdı" der. İşte bu, aşkda olabilecek en latîf hâldir. Fakat daha önce zikretdiğimiz hâl kadar latîf değildir. Allah rahmet eylesin, üstâdımız Ebû Abbas el-Uraybî bir duâsında, Allah'dan sevgiyi değil de sevginin sevgisini istemişdi.

Âteş-i aşkımı teskîn idemez bahr-ı muhît

Mâcerâmız bizim ey dil dahi çok su götürür