NUTK-İ ŞERÎF
Dost yüzüne bakmağa key safâ nazar gerek
Dost ile bilişmeğe cân gözü bîdâr gerek
'İzz ü nâzdan geçüben tertîbler terk edüben
Varlıklar tüketüben yüz bin ol kadar gerek
Varlıkdır hicâb katı kim yıka bu hicâbı
Dost yüzünden nikâbı götürmeğe er gerek
Sen hicâb oldun sana ne bakarsın dört yana
Kaykımaz öne sona kime ki dîdâr gerek
Gel imdi hicâbın yık hırs evinden taşra çık
Hakk bağışlaya tevfîk kasd ile hüner gerek
'Âşıka 'izzet ü 'âr vallâh güzel bu haber
'Âşık isen cânsız gel ne ser ü destâr gerek
Sen seni elden bırak dost yüzüne sensiz bak
Mansûr'layın "ene'l-Hakk" dahi sebûk-bâr gerek
Kim dost ile bilişe lâ-cerem derde düşe
'Âşık cânı hemîşe sermest ü humâr gerek
Sen seni aradan al cism ü sûret cânsız kal
Anda bulasın visâl ayruk ne bâzâr gerek
Dost ile bilişen cân oldur kendüye kıyan
Varlık leşkerin sıyan dahi çâpük-ter gerek
Terk eyle kıyl u kâli dosta vergil mecâli
Yoklukdadır visâli kamudan güzer gerek
Bu göz gördüğü değil bu 'akl erdiği değil
Dil vasf verdiği değil bî-lisân basar gerek
İşit işit key işit dost katına sensiz git
Dosta gidene önden kendisiz sefer gerek
Az bakmagıl sen çoğa çün dost içinden doğa
Varlığın saygıl yoğa bunca ne haber gerek
Unut unut kamusun söylegil sözün hâsın
Dilersen dost göresin bundan gayrı ser gerek
Dünyâ vü âhiretden nice türlü ni'metden
Dost yüzünü görmeğe kamudan geçer gerek
Dünyâ ahret ahvâli zen ü ferzend vebâli
Dilersen dost visâli varlıkdan hazer gerek
Boncuk değil sır sözü gel gidelim ko sözü
Dostu görmez baş gözü ayruksu basar gerek
Yûnus imdi yavı var bulmayasın il ü şâr
Kim Hakk desin kim bâtıl dervîş burc u bâr gerek
Yûnus Emre
Kuddise Sırruh
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder