Tutarsan hak sözü Hakk'ı göresin
Uyarsan nefse hergiz görmeyesin
Anın sevdâsına düş gayrı terk et
Nice bîhûde sevdâlar kovasın
Gönül kim hassa Dost'un halvetidir
Niçün sen ana düşmânlar koyasın
Gider hubbunu mahlûkun gönülden
Gönülden Hâlık'a tâ yol bulasın
Cenâbetdir gönüle gayrı koymak
Tahâret oldur kim Hakk'ı sevesin
Gel anın derdine düş gayrı hep ko
Gümânsız 'ayn ile gayrı yuyasın
Kuşangıl kendine himmet kuşağın
Binip cidd atına menzil alasın
Sana senden eğer olmazsa himmet
Kaçan maksûduna vâsıl olasın
Sen ey cân varlığın nûrun söyündür
Ki bu ism ü resmden kurtulasın
Giderirsen vücûdun zulmetini
Bulup âb-ı hayât içip kanasın
Senin gönlün o Şâh'ın gözgüsüdür
Dürüş cehd eyle gözgüyü silesin
Göresin anda 'aks urmuş cemâli
Şoluk dem kim sen anı sen sanasın
Eğer kalırsan işbu sanıda sen
Bu menzilde henüz bir bî-nevâsın
Gerek varlığın anda mahv edesin
Anın ile anı görüp bilesin
Bu dediğim cemâli pertevinden
Dahi bir noktadır ki anlayasın
'Aceb remz eyler Eşrefoğlu Rûmî
Seni kogıl ki bu remzi duyasın
Bu remzi kim bilirse oldur insân
Bunu bilmeyene hayvân diyesin
Eşrefoğlu Rûmî
Kuddise Sırruh
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder