Giderdiysen Gözündeki Bu Bağı

NUTK-İ ŞERÎF

Giderdiysen gözündeki bu bağı

Temâşâ eylegil bûstân u bâğı

Anın kim gözünün hîç 'ibreti yok

Gönül gözü amân nefsi bayağı

Yine yir yüzünün geldi cesâtı

Yine yandı semâvâtın çerâğı

Yine deryâları getirdi mevce

Donatdı ni'meti sahrâ vü dağı

Ağaç ağaca baş çatup kucuşdu

Musahhar hulle giydi her budağı

Çiçekler türlü dona girdiler hep

Kimi ak kimi saru kim somaki

Susen yeşil giyüp salınur ezrâk

Gül önünce gelüp tutmuş bucağı

Her ağaç dalına kuşlar oturmuş

Celîl'i zikr iderler ittifâkî

Kimi nevrûz çığırur kim nevâda

Kimi zeng ile söyler kim 'ırâkî

Çağırup kumru eydür bendeyem dost

Sana cân virmeğe kıldım burakı

Göğercin çağırır Allah Yâ Hû

Dokunmaz tutanın dil ü dimâğı

Kaygusuz Abdal

Kuddise Sırruh