Şeyhü'l-Ekber Hazretleri buyuruyorlar ki :
Allah rahmet etsin, babam mıydı, amcam mıydı, hangisiydi tam bilemiyorum, ikisinden biri bana şu hikâyeyi anlatmışdı. Babam bir gün ormanda bir avcı görür. Avcı dişi bir kumruyu takîb etmekdedir. O ânda ânîden kumrunun erkeği çıkagelir. Dişisine bakar. Tam o sırada avcı dişi kumruyu vurur, öldürür. Bunu gören erkek kumru çâresizliğinden kendi etrâfında fır dönerek havada yükselir yükselir, öyle yükselir ki gözden kaybolur. "Gözümüzden kayboluncaya kadar o kuşa bakdık" diye devâm etdi babam, "sonra, kuş belli bir yüksekliğe varınca kanatlarım kapatdı, başını yere çevirdi ve çığlıklar atarak yere çakıldı, paramparça oldu, ezildi ve öldü. Biz ise, bakakalmışdık" diye anlatmıştdı.
Hazret-i Şeyh bu hâtırayı nakletdikden sonra buyuruyorlar ki :
Ey âşık! Bu, bir kuşun yapdığı hareketdir. Peki, Allah aşkı uğrunda senin tavrın nicedir?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder