NUTK-İ ŞERÎF
Sen ey hâce hiç mi günâh itmedin
Ki tevbe kılup bir gün âh itmedin
Eğer kul isen pes nişânın kanı
Ki hiç hizmet-i pâdişâh itmedin
Beline 'amel kuşağın kuşanup
Başına rızâyı külâh itmedin
Sözün âdem özün hardır bî-temiz
Zirâ fark-ı mâhî vü mâh itmedin
Hakka hak deyüp bâtılı kucadın
Niçün fi'li kavle güvâh itmedin
Seni şekk ü inkâr bu yoldan kodu
Ki gâh itdin ikrâr gâh itmedin
Nice nefse 'aklı kılasın esîr
Nişe 'aklı nefs üzre şâh itmedin
Ten ü şehvetin 'askerin sımağa
Dil ü cânı mîr ü sipâh itmedin
'Adû nefs ü Şeyṭân elinden kaçup
Sana dost eşiğin penâh itmedin
Şu karanu çâha giresin anup
Bu dünyâda hiç terk-i câh itmedin
Sana son peşîmânın assısı ne
Çü yol yarağın gûra râh itmedin
Hiç üstüne bir vakt ü dem geçmedi
Kim anda sepîdin siyâh itmedin
Kaçan bulasın kıymet-i güheri
Çü ey kehrübâ terk-i kâh itmedin
Ne hercâyî sôfîsin Ümmî Kemâl
Şu 'âlemde bir hânikâh itmedin
Adın yol eri geçdi 'ömrün henüz
Delîle uyup 'azm-ı râh itmedin
Kemâl Ümmî
Kuddise Sırruh
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder