MÜNÂCÂT
Kenz-i esrârına yâ Rab eyle fazlınla emîn
Her murâdı sen verirsin yâ Mücîbe's-sâilîn
Ereler tâ matlab-ı a'lâya cümle tâlibûn
Her murâdı sen verirsin yâ Mücîbe's-sâilîn
Gerçi çokdur yâ ilâhî sana hizmetde kusûr
Lutf umup kapuna geldik bizi 'afv et yâ Gafûr
Ref' et aradan hicâbı kalbimiz bulsun sürûr
Her murâdı sen verirsin yâ Mücîbe's-sâilîn
Pertev-i mihr-i ezelden neş'edâr et cânımız
Hâsıl ola her nefes tâ rü'yete cânânımız
Bâde-i hubb-i ezelden pür olup peymânemiz
Her murâdı sen verirsin yâ Mücîbe's-sâilîn
Vahdetin sırrına vâkıf olalı cism ile cân
Gâib oldu 'ayn-ı sâlikden cihân zâhir nihân
Zât-ı pâkindir Efendi cümleden maksûd hemân
Her murâdı sen verirsin yâ Mücîbe's-sâilîn
Ger Fenâyî'ye olursa lutf ile bir kez nazar
"Küllü şey'in hâlikün" sahrâsını eyler güzer
Kalmaya tâ zenb-i fânîden vücûdunda eser
Her murâdı sen verirsin yâ Mücîbe's-sâilîn
Ehl-i Cennet Fenâyî Mehmed Efendi
Kuddise Sırruh
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder