NUTK-İ ŞERÎF
Kim gördü melek yüzlü peri cins-i beşerden
Bir sencileyin rûh-i revân ehl-i basardan
Aydan dahi aydın görürem yüzünü ey meh
Mihrin güneşi doğduğu dem 'ayn-ı seherden
Açıldı sınup goncada iken gül-i hüsnün
Çekdin o gülistâna gıtâ sünbül-i terden
Bildim ne imiş nâr ile Mûsâ'ya tecellî
Mihrin güneşi görüleli tâb-ı şecerden
Kaddin kimi bir serv-i revân görmedi kimse
Bahr ile beri gezübeni huşk ile terden
Baş terkin urup ko kademini reh-i 'aşka
Tâ kurtulasın 'aşka göre havf u hatardan
Aparmaz imiş yolu başa havf ile kimse
Çekme kademin korhubanu cân ile serden
Dil sevdiğinin şevkini kıl cân ile mûnis
Tâ mihrin alup cân veresin ana nazardan
Ay kimi yüzün göre deme zâhid-i hodbîn
Görmez çü anı kûr-i basar dîde-i serden
Gün kimi gören Rûşenî'den Gülşenî vechin
Bilir ne zıyâ imiş anı zıll-i 'ömürden
İbrâhim Gülşenî
Kuddise Sırruh
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder